Filmportret legt leven in een bloeiende gemeenschap vast
Wat bezielt een jonge vrouw om met haar gezin in een klooster te gaan wonen? Hoe leef je samen met meer dan 30 anderen in een gemeenschap? Willemijn Goos, filmmaker en bewoner van Klooster Nieuw Sion in Diepenveen bij Deventer, legde anderhalf jaar lang haar leven op het klooster vast met haar eigen telefoon. Het resultaat is de film Ons Dagelijks Brood, die vanaf juni meerdere keren vertoond wordt op Klooster Nieuw Sion.
Terwijl we in de media vooral verhalen horen over kloosters die leeg lopen wordt er sinds 2015 in het oosten van het land op Nieuw Sion een hoopvol kloosterverhaal geschreven. Een klooster wat vol zit met gasten, met wachtlijsten om er te kunnen wonen, meer dan 200 vrijwilligers die er werken, een eigen schenkerij, bierbrouwerij en een zelfvoorzienende moestuin. Het klinkt als een succesverhaal, maar hoe ziet dat leven er dan uit?
Ons Dagelijks Brood reist mee langs de vier seizoenen van het jaar op Nieuw Sion en brengt hoogte- en dieptepunten van het gemeenschapsleven prachtig in beeld. Willemijn Goos verliet in 2019 de stad voor een leven op het platteland en is sindsdien woonachtig op het klooster en onderdeel van de gemeenschap. Het door haar gemaakte filmportret laat je beleven hoe een leven vol oude ambachten, gezinsleven, moestuin, gebed, rust en eenvoud in een oud gebouw eruit ziet. Hoe het werkt om op een plek te bidden, wonen, werken en in gemeenschap samen te leven.
